Naarmate de aanvang van de herdenkingsdienst vanavond dichterbij kwam, stroomde de Nicolaaskerk in Schalkhaar voller en voller. Eerst nog alleen het ‘middenschip’, maar al gauw ook de zijbeuken. Na een mooie dienst maakten de aanwezigen, begeleid door geluiden van de omfloerste trom van Richard Schrijver, een stille tocht met kranslegging langs twee oorlogsgraven op het kerkhof.

SCHALKHAAR – Intussen dromden op en rondom het dorpsplein langs de Timmermansweg naar schatting meer dan 350 mensen samen voor de onthulling van het nieuwe oorlogsmonument en aansluitend de lokale Dodenherdenking. Het monument bestaat deels uit een originele halve molensteen die in 1945 is overgebleven na het bombardement van de Schalkhaarse molen De Hoop.

De zussen Te Riele, nazaten van de getroffen molenaarsfamilie, trokken samen onder grote belangstelling een zeil van het prachtige monument, dat is gecompleteerd en afgewerkt met cortenstaal. ‘Ter herinnering aan de oorlogsslachtoffers uit Schalkhaar en omgeving en de gesneuvelde Canadese bevrijders’ staat er gegraveerd. Raadslid Ton Koot omkleedde de officiële handeling met een pakkende toespraak over herdenken en vrijheid.

Nadat dorpsgenoot Wim Meussen de Last Post had gespeeld op zijn kornet werd het twee minuten lang doodstil op het dorpsplein. Wát een geweldig moment van samenzijn in ons mooie dorp. Opvallend én hartverwarmend was dat er behalve veel oudere bezoekers ook heel veel jeugd naar de herdenking gekomen was. Samen trokken zij in defilé langs het beeld. 

Herdenken en vrijheid beleven is een groot goed in álle tijden; toen en nu.

(Foto’s: John Welling)