Er gaat geen dag voorbij of er worden wel berichtjes en foto’s over afval in mijn inbox gedumpt: via e-mail, whatsapp, Messenger, Instagram… Er staat dan op het containerpleintje aan de Kolkmansweg weer een bankstel naast de glasbak, een besmeurd matras tegen de papiercontainer of dozen vol kleurrijk plastic speelgoed die door onverlaten gewoon in de berm tegenover basisschool De Sleutel ter hergebruik zijn aangeboden. 

SCHALKHAAR – Het containerplein in ons dorp is verworden tot een rauwe uitlaatklep – of uitlaadklep – van gemakzucht, slordigheid, onverantwoordelijkheid en asogedrag. Wat ooit bedoeld was als een handige plek om dichtbij huis ons afval netjes kwijt te raken en te scheiden, lijkt nu meer op een gratis kringloop en goedkope rommelmarkt voor gebruikte goederen, maar dan zonder tweede leven.

En terwijl ook de gemeente – hoop ik – wekelijks slim meldingen ontvangt, boa’s rondjes rijden, Circulus met regelmaat zooi opruimt, blijven vuilniszakken vol weerzinwekkende dumpfoto’s binnenstromen in mijn mailbox. Want – ‘beste redactie’ – één dag na een opruimactie ligt er vedorie alwéér zooi!

En begrijp me niet verkeerd: ik waardeer het enorm dat vele volgers me tippen, dat u meedenkt en dat jullie samen met mij als Krant InSchalkhaar de ogen en oren van het eens zo gemoedelijke en pittoreske Schalkhaar willen zijn. Ik kan onmogelijk alles zélf zien en ben blij met elke – bij voorkeur positieve en mondhoekopbeurende – nieuwstip. Zó hoort een lokaal nieuwsplatform ook te werken.

Maar soms vraag ik me af: waar is de vrolijkheid in Schalkhaar, in de samenleving uberhaupt, gebleven? Toen ik 12 jaar geleden met de papieren kwartaalkrant InSchalkhaar begon, was dat een manier om lokale verhalen te delen, om elkaar te verbinden, om samen te weten wat er leeft in Schalkhaar en samen van dat unieke dorpskarakter te genieten.

Frustratie

Ik had, toen in de zomer van 2013, nooit gedacht dat mijn mailbox dagelijks zo vol zou lopen met frustratie over afval. Camera’s! Boetes! Ik kan er niks mee. Alleen af en toe delen als het weer eens nóg gekker dan ‘niet normaal’ is. Die negativiteit is niet per se de reden waarom ik de website en bijbehorende sociale media belangeloos, in mijn uppie, naast gezin en drukke fulltime baan, run.

Want ja, al die foto’s van afvaldumpingen, dat knaagt ook een beetje aan mijn eigen plezier om Krant InSchalkhaar te blijven updaten. Negativiteit kan aanstekelijk zijn. En eerlijk gezegd: ik wil mijn platform dus juist gebruiken om de inwoners van ons dorp dichter bij elkaar te brengen. Niet om élke dag met een zucht weer een stapel vuilnis online te zetten. Ik publiceer liever mooie, ontroerende en verbindende verhalen van en over inwoners, onze dorpsclubs en lokale ondernemers. En natuurlijk: er is ook ruimte voor realiteit en de vreselijke waan van alledag. Dat mag er best zijn.

Betrokkenheid

Het mooie vind ik dat achter de gemailde ergernis van elke dorpsgenoot ook betrokkenheid schuilt. Oprechte liefde voor de mooie omgeving en het fijne dorp waarin we wonen. Een ingezonden foto komt vaak met een knipoog, of met de stille hoop dat iemand er wél wat mee doet. Dat vind ik mooi: dat mijn volgers niet wegkijken en juíst dat unieke dorpskarakter willen blijven oppoetsen. Maar wie neemt nou het initiatief als het hoog tijd is dat er echt iets moet gebeuren?

Dus, beste Schalkhaarders, blijf me vooral tippen! Maar laten we ook samen zorgen voor wat balans. Dump behalve de foto van die besmeurde matras naast de papiercontainer gerust óók de bloeiende hortensia’s bij De Lindeboom of die leuke activiteit of prestatie of initiatief van jouw club, (klein)kind, ouders, buurvrouw in mijn inbox. Want ons dorp is – en dat wil ik met Krant InSchalkhaar juist het liefst laten zien – meer dan een containerplein vol rommel.

Verbinden

Kijk om je heen: vrijwilligers die het dorp, de kerk, de begraafplaats en de sportvelden onderhouden, de kinderen die vrolijk zwaaien onderweg naar school, het terras van het dorpshuis dat straks op zomerse avonden gezellig vol zit, talentvolle jongeren in hun sport. Dat zijn verhalen die ons verbinden en waar we als inwoners van Schalkhaar trots op mogen zijn.

Als we die mooie momenten minstens zo vaak delen als de ergernissen, dan worden de website www.inschalkhaar.nl en de bijbehorende sociale media niet alleen een spiegel van wat misgaat, maar vooral van wat ons dorp zó mooi maakt. En daar doe ik het graag voor. Weet en laat weten wat er leeft in Schalkhaar.

Oh, en blijf uw meldingen over afvaldumpingen bij het containerplein vooral doen. Bij: deventer.slimmelden.nl.